Hoe het begon:

Al sinds mijn twaalfde jaar ben ik geïnteresseerd in elektronica. Nadat ik het boekje jongensradio van de Muiderkring in handen kreeg, heb ik het geld van mijn eerste vakantiebaantje bij de groenteboer onderdelen gekocht bij Radio Bouma in Sneek. Na aanschaf van alle benodigde onderdelen en ijverig soldeerwerk is er een middengolf radio ontstaan, deze radio is met de bekende 402 spoel van Amroh uitgevoerd. Van deze 402 spoel kan ik nog steeds geen afstand doen.

Tijdens een van mijn eerste hobby experimenten ben ik in aanraking gekomen met de elektronenbuis EL84 en later de EL86. Deze elektronenbuizen gebruikte ik destijds om radiozenders in de FM band te bouwen. Hier heb ik dan ook veelvuldig gebruik van gemaakt. De zenders werden destijds nog amplitude gemoduleerd, frequentie modulatie was toen nog niet gebruikelijk.

Om mijn FM radiozender van voldoende modulatie te voorzien paste ik hiervoor een buizenversterker toe. Dit werd een “een vlot muziekversterkertje” ook uit het boekje jongensradio. Op zoek naar een betere buizenversterker (modulatie) voor mijn radiozender zocht ik naar een balansversterker. Ik ben gestuit op een schema uit het blad Radio Bulletin van september 1970 waarop ik als sinds mijn 15e al op geabonneerd was. “Een nog ongeslagen kampioen” van Dhr. T. Jansen luidde het prikkelende artikel. In dit schema werd de Philips uitgangstransformator AD9058 toegepast.Deze mono versterker heeft door verschillende oorzaken destijds nooit het levenslicht gezien.

Jaren later ca. 1980 heb ik mijn C-licentie zendmachtiging gehaald, dit om legaal te zenden en te experimenteren met diverse oscillatoren en eindtrappen. Op de twee meter band (144 – 145 MHZ) heb ik vele verbindingen gemaakt in binnen en buitenland.

De elektronenbuis heeft mij nooit losgelaten en de laatste tien jaar is het stoeien met de buis toch weer gaan kriebelen, vooral toen ik mijn oude Philips AD9058 tijdens het opruimen van mijn zolder weer tegenkwam. Het was weer een hernieuwde kennismaking en Ik zal en moest toch die versterker weer gaan bouwen maar dan wel in stereo. Het werd de STA-25 versterker.

Mijn interesse voor buizenversterkers was weer herboren, ook mede om dat het actief zenden en het bouwen hiervan voor mij steeds meer op de achtergrond raakte. In de loop der jaren heb ik een aantal buizenboeken aangeschaft om hiermee de elektronenbuis te doorgronden. Door mijn opleiding als elektro- monteur en als radio zendamateur was de toegepaste theorie niet onbekend voor mij. Maar de samenhang van het geheel ging nog wat stroef.

Op het internet is ondertussen ook veel te vinden over het ontwerpen en bouwen van mooie versterkers met buizen, hiervan heb ik dan ook veel gebruik van gemaakt.

Tijdens deze leerzame periode ben ik erachter gekomen dat ik hier en daar toch nog wat kennis mis. Ik heb sterk de behoefte om het meten aan mijn zelf gebouwde versterkers eigen te maken. Langzaam is bij mij de gedachte ontstaan om een cursus te gaan volgen bij Menno van der Veen in Zwolle, ik had al zijn boeken al in huis.

Mijn bedoeling hiermee is om van “na-bouwer”  ontwerper te worden, in ieder geval een aanzet geven in die richting. Vandaar dat ik mij heb opgegeven voor de Tube Society

Geslaagd bij Menno van der Veen

Deze cursus sluit precies aan wat ik nodig heb om mijn doel te verwezenlijken.